Beside you: II

II

Zapomniałam, że prawda jest inna.

Bolesna.

Że każdy dzień z Tobą mnie wyniszcza.

Zaznaczasz w każdy możliwy sposób, że jestem Twoja.

Boli.

( Zaczepione przez wiatr o lusterko samochodu. )

Blondyn zdążył już zapomnieć o wcześniejszej kartce. Do czasu. Do momentu, gdy w jego lusterko samochodowe nie zaczepiła się jakaś inna ze znajomym pismem. Rozejrzał się po okolicy, ale nikogo nie było, więc uważnie prześledził tekst i westchnął. To nie brzmiało dobrze. Jak można zapomnieć o prawdzie? Jak można pozwolić komuś by go niszczył? Czy ktoś ją rani? No i co to wszystko znaczy?

Przełknął ślinę i zacisnął wolną dłoń w pięść. Dlaczego cholerna kartka trafiła znów na niego? Pokręcił głową zgniatając ją i tak jak poprzednią lokując w którejś kieszeni swoich spodni. Nie miał zamiaru się tym przejmować, w końcu nie była to jego sprawa. Tak mu się zdawało.  

Hii! Bardzo dziękuje za wasze komentarze, które są prawie równie rozdziałowi hah! Oddaje w wasze ręce dwójkę i mam nadzieję, że również się spodoba! :> Jeśli macie jakieś pytania to śmiało! Dodałabym coś jeszcze, ale nie chce by moja notka była dłuższa niż rozdział, hah. 

+ Zawsze będę informowała osoby, które zostawią pod aktualnym postem swoje nicki.

++ Jeśli czytasz, uszanuj moją pracę i proszę skomentuj.