Wielki wóz: VI

Zaufać to słowo tak pięknie brzmiało w jego ustach, że Sky kolejnej nocy, znów nie mogła spać. Za oknem krople deszczu odbijały się o parapet. Wciąż była zagubiona pośród swoich myśli, pośród uczuć, które się w niej kłębiły. Bo tak bardzo chciała by byli znów blisko siebie, pamięta jak się wtedy czuła – niesamowicie.

Przeczesała palcami dość nerwowo swoje włosy i podniosła z łóżka. Nie mogła tak tego zostawić, musiała pozbierać swoje serce nawet jeśli miało to kosztować niedotrzymaniem tajemnicy. Musi zrobić to, co sprawi, że znów będzie wstanie być sobą i będzie potrafiła cieszyć się jeszcze bardziej każdą chwilą.

Deszcz uderzał o jej rozgrzaną skórę, kiedy biegła boso po trawie do drugiego domku. Gdzieś za jej plecami niebo rozświetliła błyskawica, która oznaczała podwójny strach który musiała pokonać. Zawahała się trzymając rękę przy drzwiach, zadrżała, gdy w uszach zabrzmiał huk i zapukała, jakby miała cichą nadzieję, że burza zagłuszy cichą prośbę jej serca. Jakby jednym strachem chciała pokonać drugi.

Gdy drzwi się otworzyły, po prostu przylgnęła do niego bez słów, zachwiał się tylko na nogach, a zaraz potem objął ją silnie wciągając do pokoju. Odgarnął z twarzy morkę kosmyki włosów i otulił ciepłym kocem. Cieszył się, że jego współlokatorzy wpadli na to, by przejść się w nocy na plażę zobaczyć sztorm.

- Ufam ci – szepnęła tylko między łykami ciepłej herbaty, a on siadając za nią przytulił mocno. Skyler czuła się jak wcześniej, idealnie wpasowana do świata. Przez ten cały czas, tutaj wśród przyjaciół mimo, że czuła się wspaniale wciąż czegoś jej brakowało. Nie chciała się przyznawać, naprawdę, jakby ta chora obietnica była wszystkim. A  to przecież on był dla niej wszystkim, bo zakochała się w jego pierwszym spojrzeniu, jeszcze w szkole.

Przedostatni. 

Całuje, pozdrawiam, kocham!

@Reniferowa_ 

>> Proszę uszanuj moją pracę i zostaw po sobie jakiś ślad. Każde słowo, jest dla mnie ważne, ponieważ jest od was! :)x